De kraamtijd is een prachtige, maar ook heftige periode. Je hebt net een prachtige, nieuwe baby gekregen, maar je moet nog ontzettend aan elkaar wennen. Er komt een heleboel op je af. Hoe werkt het allemaal? Hoeveel moet de baby eigenlijk drinken, slapen en poepen? Ik wist dit persoonlijk niet allemaal, terwijl ik dacht dat ik mezelf best goed had voorbereid. Er kwamen toch nog een aantal onverwachte dingen voorbij in mijn kraamtijd.
Kraamtranen
Ik had hier wel van gehoord, maar ik geloofde hier eigenlijk niet zo in. Ik dacht: ‘oh, dat zal wel, iedereen wordt toch wel een beetje emotioneel als de baby is geboren’. Maar ik heb het ervaren: kraamtranen zijn écht een ding. En waarom je moet huilen? Geen idee! Wij moesten na de geboorte van onze dochter nog twee nachten in het ziekenhuis blijven en de tweede avond lagen zowel de baby als mijn man naast mij te slapen en ineens uit het niets begon ik te huilen en kon ik niet meer stoppen. Mijn man werd wakker en vroeg wat er aan de hand was, maar ik kon hem hier geen antwoord op geven. Ik moest gewoon even uitrazen en toen konden we allemaal weer rustig gaan slapen.
Geel zien
Onze dochter is geboren met 37 weken, maar was aan de kleine kant (2780 gram) vanwege een zwangerschapsvergiftiging. Nadat wij nog twee dagen in het ziekenhuis zijn gebleven, mochten wij in de middag van 31 oktober eindelijk naar huis. 1 november kwam de verloskundige op kraamvisite en om te kijken of alles goed ging. Zij constateerde dat onze dochter te geel was en verwees ons door om gelijk weer terug te gaan naar het ziekenhuis. Dit keer moesten we bloedprikken en naar de kinderarts. We hadden net een week in het ziekenhuis gelegen en mochten na één dag thuis dus wéér naar het ziekenhuis toe, maar het was even niet anders. Het bloed van een baby prikken ze dus in de hiel (net als de hielprik), hier was ik al niet op voorbereid. Er werd gekeken naar de waardes van bilirubine om te kijken of ze eventueel nog onder de lamp moest voor lichttherapie. Als haar waardes erg slecht zouden zijn moest ze worden opgenomen voor de therapie, maar als het mee zou vallen zouden we een matje mee naar huis krijgen voor deze therapie. Gelukkig waren haar waardes net goed genoeg en hoefde ze voor nu helemaal geen therapie, maar ze wilde de waardes wel in de gaten houden. Ze moest dus drie dagen achter elkaar (jawel, in de kraamweek na een week ziekenhuisopname) iedere dag bloedprikken om deze waardes in de gaten te houden. Ook kwam het consultatiebureau bij ons thuis voor de hielprik dus de meid heeft vier hielprikken gehad in drie dagen tijd.. Uiteindelijk heeft haar lichaam zichzelf hersteld en was er geen lichttherapie nodig, maar een ontspannen kraamweek was het niet. Het schijnt dat dit ‘geel zien’ vaker voorkomt bij baby’s die wat vroeger zijn geboren of niet helemaal goed hebben kunnen ontwikkelen in de baarmoeder, maar er was niemand die mij dit had verteld, tot de verloskundige langskwam.
Osteopaat
Wat een geweldige stap was dit! Ons meisje sliep héél onrustig, wilde alleen op ons slapen, zodra we haar neerlegde moest ze huilen en werd ze wakker. We weten dat dit normaal is bij baby’s die vroeger worden geboren, maar dit was next level. Wij sliepen om en om in shifts van drie uur zodat zij om en om drie uur op ons kon slapen, we waren kapot! Daarnaast had ze ook heel veel last van krampjes. Ze kreeg afgekolfde borstvoeding (wat een marathon is dat fulltime kolven trouwens, maar daarover later een ander blog!) en we hebben bijna iedere fles geprobeerd die we konden vinden, maar het wilde niks helpen. Ik ben zelf pro-biotica gaan nemen zodat het via mijn borstvoeding bij haar binnen kwam, maar ook dat leek niet de oplossing te zijn. Tot we een bezoek hebben gebracht aan de osteopaat en alles was opgelost. Ze heeft heerlijk ontspannen op de behandeltafel gelegen en de osteopaat heeft zijn werk gedaan: hij vond wat blokkades en heeft deze behandeld. Hoe dit allemaal precies werkt moet je me niet vragen, het blijft alternatieve geneeskunde, maar vanaf dát moment had ik een ander kind (en nachtrust!!!). Mocht er ooit nog een baby bij ons komen, zou ik met een aantal weken al preventief een bezoekje brengen aan een osteopaat.
Voeding registreren
Jeetje, wat een schriften hebben wij volgeschreven in de eerste paar weken! Daarna hebben wij een app gevonden waarin we alles konden registreren en die alles bijhield. Hoelaat heeft ze gegeten en hoeveel? Hoelaat en hoevaak heeft ze geplast en gepoept? Van hoelaat tot hoelaat heeft ze geslapen? Alles, maar dan ook echt álles wat mevrouw deed werd geregistreerd. Danwel voor de kraamzorg in de eerste week, danwel omdat wij nog in nachtshifts sliepen dus voor elkaar, maar ook omdat ik zeker wilde weten dat het goed met haar ging en dat ze deed wat ze zou ‘moeten’ doen. Maar ik wist niet dat dit bijhouden al zo’n klus was..
Legitimeren
Ik wist niet dat een baby vanaf de eerste weken al verplicht is om een legitimatiebewijs te hebben. Overigens hebben wij haar legitimatiebewijs pas bij 8 maanden aangeschaft, maar dit had dus al veel eerder gemoeten. Toen zij drie maanden oud was, moesten wij met haar naar het ziekenhuis voor een echo van haar heupen (bij ons beide zitten heupafwijkingen in de familie). Het was bijna een probleem geworden omdat zij dus geen legitimatiebewijs bij zich had. Ik had wel het formulier mee van de gemeente waar haar BSN-nummer op stond, maar dit was eigenlijk niet voldoende. Ik had hier nooit over nagedacht. In mijn hoofd kwam dit wel als we naar het buitenland op vakantie zouden gaan.
Hopelijk heb ik je wat meer kunnen voorbereiden op jouw kraamtijd met deze vijf topics!
Heb jij zelf nog tips voor de kraamtijd?
Reactie plaatsen
Reacties